Kategoria: Bez kategorii Strona 6 z 32

W Rzeszowie rozpoczął się dziś proces beatyfikacyjny Jacka Krawczyka, zmarłego w 1991 w wieku 24 lat świeckiego katolika, szczególnie zaangażowanego w niesienie pomocy chorym i potrzebującym, teologa i sanitariusza pogotowia ratunkowego. „Gdy poznałem historię Jacka, nie miałem wątpliwości, że to wyjątkowy człowiek i że trzeba podjąć starania o beatyfikację” – powiedział bp Jan Wątroba podczas otwarcia procesu beatyfikacyjnego.

Przed sesją jej uczestnicy i goście w kaplicy Instytutu Teologiczno-Pastoralnego im. św. Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie odśpiewali Hymn do Ducha Świętego „Veni Creator Spiritus” i odmówili część liturgii godzin – modlitwie przewodniczył bp Jan Wątroba.

Sesja odbyła się w auli Instytutu Teologiczno-Pastoralnego. Wśród gości byli m.in. Tadeusz i Anna Krawczykowie, rodzice Jacka oraz Ewa Kołodziej, jego żona. W sesji uczestniczył również ks. prof. dr hab. Mirosław Sitarz, prorektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego wraz z pracownikami Wydziału Teologicznego KUL, gdzie studiował Jacek. Obecny był też Andrzej Kwiatkowski, dyrektor Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego i Andrzej Szymanek, dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego w Rzeszowie – Jacek Krawczyk był absolwentem II LO, a w czasie nauki był sanitariuszem w Stacji Pogotowia.

Ks. dr Mateusz Rachwalski, postulator procesu, przedstawił krótką biografię Jacka Krawczyka. Następnie o. prof. dr hab. Andrzej Derdziuk OFMCap, autor książki o Jacku Krawczyku pt. „Człowiek na maksa”, zaprezentował wykład pt. „Dlaczego Jacek Krawczyk jest kandydatem na ołtarze?”. „Szczególna atrakcyjność postaci kandydata na ołtarze z Palikówki polega na tym, że jako młody, świecki katolik miał ogromny zapał apostolski płynący z żywej wiary i gorącej miłości do Chrystusa. Jego radość i zapał, połączone z pokorą i pracowitością, przyniosły wspaniały owoc w postaci troski o chorych oraz ubogich i wykluczonych. Już w trakcie studiów koledzy i koleżanki pozdrawiali go słowami: Na większą chwałę Boga” – mówił o. Derdziuk.

Następnie ks. dr hab. prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego Piotr Steczkowski, kanclerz Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie, odczytał nihil obstat Stolicy Apostolskiej oraz dekrety nominujące członków Trybunału, który tworzą: ks. dr Paweł Matuszewski, delegat biskupa ds. procesu, ks. Rafał Przędzik, notariusz i ks. dr Paweł Koleśnikowicz, promotor sprawiedliwości. Biskup Rzeszowski, członkowie Trybunału a także postulator zostali zaprzysiężeni. Po zaprzysiężeniu oraz przekazaniu listy świadków i pytań do przesłuchania, członkowie Trybunału podpisali protokół pierwszej sesji.

Pod koniec sesji ks. Tomasz Nowak, rzecznik Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie, poprosił, aby wszelkie informacje o doznanych łaskach i cudach za wstawiennictwem Sługi Bożego Jacka Krawczyka, przekazać do Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie. Duchowny poinformował również o podstronie na portalu internetowym diecezji rzeszowskiej, gdzie znajdują się informacje dotyczące Jacka Krawczyka i aktualne wiadomości na temat procesu.

Sesję podsumował bp Jan Wątroba. Biskup zwrócił uwagę, że to drugi proces w 30 letniej historii diecezji rzeszowskiej, po procesie bł. Władysława Findysza. Hierarcha podziękował wielu osobom, a szczególnie rodzinie Jacka, a także środowisku Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

polecane

„To środowisku rodzinnemu Jacek zawdzięcza najwięcej, a dzisiaj my, jako Kościół, dziękujemy za jego rodzinę. To rodzice, brat z rodziną, pani Ewa, żona, krewni i przyjaciele, którzy doskonale znają życie i postawę Jacka. Drugie środowisko, to środowisko Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, to profesorowie z Wydziału Teologicznego, którzy zachowali żywą pamięć o Jacku i sami przekonani o jego świętości, zadbali, aby idea rozpoczęcia procesu coraz bardziej dojrzewała (…). Wcześniej nie słyszałem o Jacku, gdy poznałem jego historię, nie miałem wątpliwości, że to wyjątkowy człowiek i że trzeba podjąć starania o beatyfikację” – mówił biskup.

Jacek Krawczyk urodził się 16 sierpnia 1966 r. w Rzeszowie. Mieszkał z rodzicami w Palikówce, gdzie rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Do ósmej klasy chodził do szkoły w Rzeszowie. Następnie uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym im. płk. Leopolda Lisa-Kuli w Rzeszowie. W drugiej klasie rozpoczął pracę charytatywną w Państwowym Domu Rencistów w Rzeszowie organizując spotkania dla pensjonariuszy oraz uczęszczał przy miejscowym klasztorze bernardynów na spotkania wspólnoty w ramach Stowarzyszenia Katolickiego – Ruch Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”.

W 1985 r. rozpoczął studia na Wydziale Teologii KUL. Opiekunem rocznika studiów był ks. Janusz Nagórny, który z czasem stał się dla Jacka również przyjacielem i spowiednikiem. Jako student teologii był otwarty na potrzeby innych ludzi. Opiekował się chorymi, których odwiedzał w lubelskich szpitalach oraz hospicjach. Zorganizował m.in. grupę znajomych, którzy regularnie wspierali przebywających w klinice ortopedycznej. Docierał również do melin, by ratować ludzi z nałogu pijaństwa.

Po drugim roku studiów wziął urlop dziekański i pracował przez pewien czas w charakterze wolontariusza, a następnie sanitariusza w stacji pogotowia ratunkowego w Rzeszowie – chciał w ten sposób przygotować się do egzaminów na studia medyczne. Gdy nie udało mu się dostać na medycynę rozpoczął studia z psychologii na KUL w roku akademickim 1988/1989. Czas studiów był czasem rozeznawania powołania – myślał o kapłaństwie, życiu zakonnym i pracy misyjnej.
Ostatecznie odkrył powołanie do małżeństwa. Zaręczył się z Ewą, koleżanką ze studiów, i planując zawarcie sakramentalnego związku na 18 sierpnia 1990 r. w maju tegoż samego roku zawarli kontrakt cywilny w USC w Katowicach. W tym okresie zdiagnozowano u niego chorobę nowotworową. Wyznaczony w kościele w Katowicach ślub kościelny nie odbył się, ponieważ Jacek w przeddzień poczuł się gorzej i pozostał w szpitalu w Nowej Hucie w Krakowie. Ceremonia nastąpiła dopiero 1 września 1990 roku w kaplicy szpitalnej. Zamieszkali oboje z żoną w wynajętym mieszkaniu w Katowicach.

Jacek Krawczyk zmarł w nocy z 31 maja na 1 czerwca 1991 r. podczas pobytu w szpitalu onkologicznym w Krakowie. Miał niespełna 25 lat. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Strażowie.

Po śmierci Jacka została powołana do życia fundacja jego imienia, wspierająca młodzież w edukacji. 22 listopada 2017 r. podczas sympozjum w Lublinie, które miało na celu m.in. podsumowanie ćwierćwiecza działalności fundacji, uczestnicy wyrazili opinię, że należy podjąć działania w kierunku wszczęcia procesu beatyfikacyjnego Jacka Krawczyka. 25 marca 2022 r. odbyła się sesja otwarcia procesu beatyfikacyjnego.

Źródło: ekai

Kapelanów szpitalnych zapraszamy na kolejne już XIII webinarium w ramach programu „Bądź przy mnie”, w środę 16 marca br., w godzinach 19.30-21.00, Przypominamy, że zgłoszenia prosimy kierować na adres: spotkania_ptodm@mp.pl. Kapelanom zostanie przesłany link do spotkania na platformie Zoom. Materiały z poprzednich webinariów dostępne są na stronie: https://ptodm.org.pl/webinaria-kapelani

ROLA WIĘZI  RODZINNYCH W  ROZWOJU CZŁOWIEKA, 
W OCHRONIE PRZED UZALEŻNIENIAMI ORAZ  PRZEMOCĄ

UKSW ul. Wóycickiego 1/3

Sobota, 19.03.2022

9.00 – 10.00                 Msza Święta  –       Kościół Akademicki  Św. Józefa

Obrady – AULA SCHUMANA

10.20 Otwarcie Kongresu

Sesja I. W poszukiwaniu dróg życia

Prowadzenie:  ks. prof. ucz. Jan Bielecki

10.30 – 11.00            Cielesność człowieka a poszukiwanie szczęścia – interpretacje współczesnych filozofów  – ks. prof. ucz. Maciej Bała

11.00 – 11.30          Człowiek jako istota otwarta na prawdę i sens  – o. prof. ucz. Borys Soiński

11.30 -12.00             Znaczenie  więzi  w rodzinie w poszukiwaniu dróg życia przez młodych ludzi    – dr Irena Grochowska, mgr Elżbieta Olczak

12.00 – 12.30                           przerwa kawowa

Sesja II.  Współczesne zagrożenia w rozwoju człowieka

Prowadzenie: dr Paweł Kwas

12.30 – 13.00    Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież.
Mazowsze ESPAD 2019   – mgr Zdzisław Biszewski

13.00 – 13.30    Czego zazwyczaj nie wiemy o problemie uzależnienia – prof. ucz. Krzysztof Wojcieszek

13.30 – 14.00    Zranione zaufanie  –  ks. prof. ucz. Romuald Jaworski

14.00 – 14.30    Trudne wyzwania – prof. ucz. Elżbieta Trzęsowska-Greszta

14.30  – 15.15    przerwa obiadowa

Sesja III.  Wobec trudności – szanse  rozwojowe  w praktyce

Prowadzenie: prof. ucz.  Dominika Żukowska-Gardzińska

15.30 – 16.00   Wzrastać w nadziei i nieść ją innym – dr Maria Jankowska

16.00 – 17.30   Debata:  Katarzyna Okulicz-Kozaryn, Katarzyna Wiśniewska, Bogdan Urban (Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich)

Niedziela, 20.03.2022

9.00 – 10.00                 Msza Święta

Sesja IV.    Wzmocnić i pogłębić więzi w rodzinie

Prowadzenie:  dr Bożena Mioduszewska

10.30 – 10.55               Okazywanie miłości – szansą na budowanie prawidłowych relacji  –
prof. ucz. Maria Ryś

10.55 – 11.20               Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie   – jak budować integrującą komunikację –  mgr Anna Studniczek

11.20 – 11.45               Młodzież na rozdrożu – program wspierający młodych
– mgr Katarzyna Krawczyk

11.45 – 12.10               Rodzina w kryzysie  – możliwości pomocy – mgr Małgorzata Walaszczyk

12.10 – 12.45               przerwa kawowa

Sesja V. Znaczenie rodziny w kształtowaniu  prawdziwego człowieczeństwa

Prowadzenie:  prof. ucz. Maria Ryś

12.45  – 13.30  Szczęście odnalezione w małżeństwie i w rodzinie  
– dr Jacek Pulikowski, mgr Jadwiga Pulikowska

13.30 – 14.00 Troska o rodzinę w nauczaniu bł. kard. Stefana Wyszyńskiego  
– mgr Marian Romaniuk

14.00 – 14.45 – przerwa obiadowa

14.45 – 15.30  PANEL

 Prowadzenie:  dr Urszula Tataj-Puzyna

Troska o człowieka – rodzinne korzenie budowania prospołecznych postaw. Na przykładzie rodzin  Stanisławy Leszczyńskiej i Hanny Chrzanowskiej

Osoby uczestniczące:  prof. ucz. Maria Ryś, mgr Krystyna Wolska-Lipiec,
mgr Paweł Zuchniewicz

16.00 – 16.45 Koncert BO W RODZINIE JEST SIŁA

Organizator: Podyplomowe Studium Relacji Interpersonalnych i Profilaktyki Uzależnień, Wydział Filozofii Chrześcijańskiej UKSW

Współorganizatorzy: Towarzystwo Uniwersyteckie Fides et Ratio, Fundacja Kresy Historii, Archikonfraternia Literacka

Franciszek po raz kolejny w mocnych słowach sprzeciwił się eutanazji. To życie jest prawem, a nie śmierć. Śmierć trzeba przyjąć, ale nie wolno jej zadawać – mówił Papież spotykając się z Włoską Ligą Walki z Rakiem w 100-lecie jej istnienia. Podkreślił, że prawo do terapii trzeba zawsze stawiać na pierwszym miejscu, zwłaszcza w odniesieniu do najsłabszych, chorych i osób starszych, których nigdy nie wolno odrzucać.

Vatican News

Papież z uznaniem odniósł do osiągnięć Ligii Walki z Rakiem, która we Włoszech pełniła rolę prekursora w wypracowywaniu terapii paliatywnych.

„Żyjemy w społeczeństwie zagrożonym kulturą obojętności. Obojętność to dziś wielka choroba. Odwracamy wzrok z w drugą stronę. Dlatego jak nigdy dotąd trzeba okazywać bliskość. W waszym wypadku oznacza to być blisko osób chorych na raka, których sytuacja w ciągu ostatnich dwóch lat była jeszcze trudniejsza z powodu pandemii, która doprowadziła do kryzysu systemu służby zdrowia. Okazujecie też bliskość rodzinom chorych, które potrzebują kompetentnego i aktywnego wsparcia. Jesteście też blisko pracowników służby zdrowia, którzy również są bardzo doświadczeni z powodu trudnych warunków, w jakich musieli pracować. Pandemia spowolniła procesy profilaktyczne i diagnostyczne, co ma oczywiste konsekwencje przede wszystkim dla leczenia choroby, ale także dla sytuacji rodzin i całego społeczeństwa.“

Źródło: vaticannsew

Kapelanów szpitali, hospicjów i domów opieki zapraszamy na sesję szkoleniowo-formacyjną w terminie 25-28 kwietnia 2022 r. w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Adres: https://goo.gl/maps/YV4WoRqr8iJJfrrR6

Poprowadzi: ks. dr Grzegorz Cyran – kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Józefa Michalika w 1992 roku. Członek Kolegium Konsultorów, delegat biskupa ds. Synodu Metropolitalnego, cenzor, wykładowca pedagogiki w Seminarium Diecezjalnym, ceniony rekolekcjonista, autor zeszłorocznych rozważań Drogi Krzyżowej podczas Ogólnopolskiej Pielgrzymki Służby Zdrowia na Jasną Górę; obecnie proboszcz parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Gubinie.

Szczegółowy plan rekolekcji zostanie podany w 3 tygodniu Wielkiego Postu.

Zgłoszenia na adres mailowy: tduszczak25@wp.pl

Drugi termin sesji formacyjno-szkoleniowej odbędzie się od 4-6 październik 2022 na Jasnej Górze

Prosta i ciekawa jest propozycja internetowego konkursu dla dzieci i młodzieży, który towarzyszy peregrynacji relikwii bł. Hanny Chrzanowskiej w placówkach służby zdrowia na terenie diecezji płockiej.

Diecezjalne Duszpasterstwo Służby Zdrowia wraz z Wydziałem Katechetycznym Kurii Diecezjalnej Płockiej zaprasza uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych do wzięcia udziału w konkursie internetowym „Błogosławiona Hanna Chrzanowska – Dama Miłosierdzia XX wieku”.

Uczestnikami tego konkursu mogą być dzieci i młodzież klas od IV do VIII Szkoły Podstawowej oraz uczniowie szkół ponadpodstawowych, którzy w czasie trwania konkursu prawidłowo odpowiedzą na wszystkie pytania konkursowe zamieszczone na stronie Wydziału Katechetycznego Kurii Diecezjalnej Płockiej: katechetyczny.diecezjaplocka.pl

Konkurs odbywa się w 10 etapach: w każdy piątek, od 11 lutego do 20 kwietnia, między godz. 19 a 20, będą zamieszczane trzy pytania, na które trzeba udzielić odpowiedzi w tym właśnie czasie. W każdy kolejny poniedziałek zostanie rozstrzygnięty jeden etap konkursu. Metodą losowania nagrodę w każdym etapie otrzymają trzy osoby. W następny piątek rozpocznie się kolejny etap i pojawią się nowe pytania.

Źródło: Gość Niedzielny

Profesor ze szpitala MSWiA wyznała, że była w pandemii po obu stronach: lekarza i pacjenta. Pielęgniarka przejmująco opowiedziała o tym, że na OIOM-ie medyczny personel pomaga pacjentom także przez modlitwę. Wyjątkowy charakter miała prezentacja Orędzia Papieża Franciszka na XXX Światowy Dzień Chorego w klinice w Katowicach-Ochojcu.

Prezentację otworzył abp Wiktor Skworc, dziękując wszystkim pracownikom opieki zdrowotnej. Za papieżem Franciszkiem arcybiskup katowicki wyliczył tych, którzy stanowią służbę zdrowia: lekarzy, pielęgniarki i pielęgniarzy, diagnostów, laborantów, osoby asystujące w opiece nad chorymi.

– Ojciec Święty zwraca też uwagę na wolontariuszy, którzy poświęcają swój cenny czas cierpiącym i swoją służbę pełnią z miłością i kompetencją, poza granice zawodu. Ten zawód staje się misją i powołaniem. Takich postaw, o których pisze papież, doświadczamy w czasie pandemii. Pamiętamy o sytuacji, która miała miejsce w covidowych szpitalach, gdzie służba zdrowia była już u kresu ludzkich możliwości i wytrzymałości. Trzeba było pomocy wolontariuszy – powiedział.

Oprócz ciała jest duch

Dodał, że ważna była tam również obecność kapłanów. – W orędziu papież bardzo mocno podkreśla rolę duszpasterzy, duchowego wsparcia, które jest potrzebne człowiekowi choremu. Jest w tym orędziu stwierdzenie: „Chory jest zawsze ważniejszy od jego choroby”. Dlatego w podejściu terapeutycznym nie można pominąć wysłuchania człowieka, jego historii, lęków, obaw. Wysłuchanie pacjenta to jest także duszpasterstwo chorych. Dlatego tak ważna jest obecność duszpasterzy w szpitalach – powiedział.

Wspominał pamiętne dni covidowego szczytu hospitalizacji, kiedy obecność kapłanów w szpitalach covidowych była bardzo ważna dla chorych. – W porozumieniu ze służbą zdrowia mogliśmy tam posyłać dodatkowych duszpasterzy, którzy pełnili tam swoją posługę – przypomniał abp Skworc. I dodał: – Orędzie prezentuje integralne spojrzenie na człowieka: jego stan fizyczny jest bardzo ważny, ale także stan duchowy. Jego potrzeby duchowe również powinny być zaspokojone.

Opowiedział również o misjach w Afryce i Ameryce Południowej, które przed laty wielokrotnie odwiedzał. – Każda chrześcijańska misja, wszystkich Kościołów, to zawsze są trzy punkty: miejsce głoszenia Ewangelii, czyli kaplica, miejsce do katechizowania oraz trzeci namiot albo trzecia chata: miejsce leczenia, punkt medyczny. Są one przy każdej misji – zwrócił uwagę.

Podał jeszcze jeden, konkretny przykład: – W Republice Środkowej Afryki mieliśmy okazję dołożyć serce i środki do wybudowania specjalnego szpitala na 120 osób dla Pigmejów. To najbardziej prześladowana społeczność w Afryce, ludzie bez praw obywatelskich, najbardziej zmarginalizowani.

Jezus na łóżku

Poruszającym świadectwem podzieliła się Agnieszka Tolarczyk, pielęgniarka od 18 lat pracująca na OIOM-ie w Katowicach-Ochojcu. Mówiła o Bożym Grobie urządzonym przed laty w Wielki Piątek w hospicjum w Bielsku, który zrobił na niej wóczas piorunujące wrażenie. Było to zwykłe szpitalne łóżko, w którym leżała figura Pana Jezusa. – To wywarło wielkie wrażenie na mnie i zostawiło ślad na całej mojej posłudze. Konieczne są wiedza zawodowa, umiejętności, pomnażanie kompetencji, pielęgnowanie pacjenta. Bardzo ważne jest jednak zrozumienie, że w tym chorym człowieku jest cierpiący Jezus. Mogę w tym chorym człowieku dotykać Jezusa. Mogę przy nim być, mogę go wspierać, mogę mu nieść ulgę w cierpieniu, mogę go przenosić modlitwą w różne sytuacje. To było odkrycie, które nadało sens mojej pracy – powiedziała.

Mówiła, że pielęgniarka może być świadkiem Bożego Miłosierdzia na OIOM-ie. – Myślę, że wiele osób przeprowadziłam modlitwą na drugi brzeg, do domu Ojca. Jak akuszerka przenosi dziecko z łona matki na świat, tak pielęgniarka będąca przy cierpiącym i umierającym, może go przenosić do domu Ojca swoją modlitwą, swoim byciem przy nim. Bardzo dziękuję za doświadczenie pracy na takim oddziale i z takimi ludźmi – powiedziała.

Uśmiech medyka

Prof. Karolina Sieroń, kierownik Oddziału Chorób Wewnętrznych szpitala MSWiA w Katowicach, wyznała, że była w pandemii po obu stronach: lekarza i pacjenta. Jak inni chorzy wyczekiwała, żeby ktoś do niej przyszedł. Nie była w stanie nawet sama się napić. Lekarze i pielęgniarki wchodzili na salę w kombinezonach. Zwracała uwagę na ich oczy, widoczne za maskami. I na uśmiech – bo gdy się uśmiechamy, oczy w charakterystyczny sposób się marszczą.

– Inaczej patrzę na pacjentów. Wydaje mi się, że zawsze byłam empatyczna, ale teraz staram się podchodzić do chorych z jeszcze większą cierpliwością, bardziej ich wysłuchiwać i być jeszcze bardziej pomocna, na tyle oczywiście, na ile jest to możliwe – powiedziała.

Wskazała, że pandemia była dla świata medycyny lekcją pokory. – Postęp medycyny jest niesamowity, ale z drugiej jednak strony, mimo tych wszystkich możliwości, jakie mamy, pandemia położyła nas na kolana. Dużo potrafimy, mamy sprzęt, czasem mamy pieniądze, które możemy wykorzystać, natomiast w tej sytuacji musieliśmy uczyć się wielu rzeczy od nowa – powiedziała.

Miłosierdzie w szpitalu

Prof. Jan Duława ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, który wziął udział w prezentacji, przekonywał do szczepienia się przeciw COVID-19. Prosił, by nie przeciwstawiać sobie wiedzy medycznej i wiary, co zaobserwował w argumentacji niektórych przeciwników szczepień. – Bądźmy odpowiedzialni za bliźniego, ale i za siebie – apelował.

Dr Szymon Skoczyński, ordynator covidowego Szpitala Tymczasowego w Pyrzowicach wspominał, że w pandemii wielkie hale, na których leżały setki chorych, przypominały szpitale frontowe. Mówił, że trafiający do szpitala pacjent potrzebuje jednak dużo szerszej pomocy, niż tylko intensywnej terapii. – Potrzebuje często rozmowy. Niestety w tej pandemii nie zawsze jest tak, że sukcesem będzie wyleczenie choroby. W wielu sytuacjach sukcesem jest to, że ten pacjent zgaśnie bez bólu i odejdzie bez samotności – powiedział. – Czasami dokonuje się wielkiego trudu, żeby ten chory mógł odejść do swoich bliskich, z pełną świadomością tego, że ten powrót do domu nie będzie na długie lata. Czasami to są dwa dni, żeby się pożegnał z członkami swojej rodziny – dodał.

Wspominał pacjenta w takiej właśnie sytuacji, któremu udało się załatwić leczenie respiratorowe w warunkach domowych. Dr Skoczyński wsiadł z nim do karetki i pomógł w odwiezieniu go do domu, do bliskich. – On odzyskał ten komfort, którego nie mają ci chorzy, którzy umierają w samotności. Miał dwa dni na to, żeby się pożegnać z rodziną – wspominał. Zwrócił uwagę, że w takich sytuacjach szpital staje się w pewnym sensie miejscem miłosierdzia – w tym znaczeniu, w jakim go opisuje w orędziu Ojca Święty Franciszek.

Opowiedział również o małżeństwie z COVID-19, które obecnie leży obok siebie w szpitalu. Ci państwo są w złym stanie, a jednak podanie łyka wody powoduje ich uśmiech. – To jest dar, który możemy im dać. Nie wyobrażam też sobie naszego szpitala bez wsparcia naszego kapelana, ojca Tomasza. Gdy nasze medyczne możliwości są wyczerpane, on przyjeżdża do chorych i wspiera ich duchowo w sposób, którego my nie potrafimy – powiedział.

Źródło: Gość Niedzielny

Kapelanów szpitalnych zapraszamy na kolejne już webinarium w ramach programu „Bądź przy mnie”, w środę 16 lutego br., w godzinach 19.30-21.00, Przypominamy, że zgłoszenia prosimy kierować na adres: spotkania_ptodm@mp.pl. Kapelanom zostanie przesłany link do spotkania na platformie Zoom. Materiały z poprzednich webinariów dostępne są na stronie: https://ptodm.org.pl/webinaria-kapelani

Tegoroczne orędzie oparte jest na fundamencie miłosierdzia, a w praktyce ma to się przełożyć na to, abyśmy, mając w sobie tę dozę miłosierdzia, towarzyszyli ludziom cierpiącym – powiedział bp Romuald Kamiński, przewodniczący Zespołu KEP ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, podczas konferencji prasowej w Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie-Międzylesiu przed XXX Światowym Dniem Chorego, który będziemy obchodzić 11 lutego we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes.

Bp Kamiński podkreślił, że Ojciec Święty zwraca uwagę w orędziu na potrzebę bliskości. „Towarzyszenie osobie chorej wymaga z jednej strony zdecydowanych postaw, a z drugiej strony ogromnej delikatności i czułości. Ojciec Święty bardzo mocno podkreśla, że zaraz po wielkim zadaniu głoszenia Ewangelii, stoi zadanie poświęcenia się chorym. Potrzeba takiej postawy, która wynika z pielęgnowania w sobie daru miłosierdzia, aby do tego odtrąconego przez chorobę i cierpienie brata dotrzeć i go odzyskać” – powiedział bp Kamiński omawiając Orędzie Papieża Franciszka na XXX Światowy Dzień Chorego pt. „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny (Łk 6, 3-6). Trwając na drodze miłosierdzia przy tych, którzy cierpią”.

Przewodniczący Zespołu KEP ds. Służby Zdrowia zauważył, że Papież nawiązuje w orędziu także do dokonań medycyny w dzisiejszym świecie i dziękuje wszystkim, którzy są misjonarzami w krajach ubogich. „Orędzie zachęca nas do tego, byśmy mieli w sobie wrażliwość i potrzebę bycia przy chorych. To jest bardzo ważne dzisiaj, w świecie, kiedy każdy zajmuje się sobą” – stwierdził.

Dr n. med. Marek Migdał, dyrektor Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”, przypomniał, że CZD jest największym szpitalem pediatrycznym w Polsce i jednym z największych w Europie. Dodał, że w szpitalu rocznie udziela się ćwierć miliona porad medycznych. Podkreślił, że bardzo ważne jest zrozumienie potrzeb pacjentów i ich rodzin. „Postęp medycyny nie oznacza, że nagle stajemy się nieśmiertelni. To jest ten obszar, w którym jest niezwykle ważne, abyśmy wspólnie z rodzicami dzieci i dzięki obecności naszego kapelana kierowali się słowami papieża Franciszka: pamiętajmy o tym, że chory jest ważniejszy niż jego choroba” – zaznaczył dyrektor Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”.

„Ważnym jest dawać trochę siebie. Być dla: dla pacjenta, dla chorych dzieci. Czyli nie być tylko i wyłącznie blisko swoją wiedzą czy kompetencjami, tylko być blisko sobą. A to jest trudne, bo niezmiernie trudno jest dawać siebie” – podkreślił wiceminister zdrowia Piotr Bromber. „Warto, aby na kanwie słów papieża Franciszka utrwaliło się w nas przekonanie, że warto dawać siebie w relacjach z pacjentem i warto kształtować tę postawę, bo ona jest wartością sama z siebie” – powiedział wiceminister zdrowia.

Z kolei minister Grzegorz Błażewicz z Biura Rzecznika Praw Pacjenta przyznał, że doświadczenie choroby jest bardzo trudne, zwłaszcza kiedy choruje dziecko. „Pacjenci czy też opiekuni chorych oczekują łatwo dostępnych, kompleksowych i wysokiej jakości usług” – stwierdził.

Światowy Dzień Chorego został ustanowiony w 1992 roku przez papieża Jana Pawła II.

BP KEP