Ojciec Święty mianował siostrę Alessandrę Smerilli, FMA, tymczasowym sekretarzem Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka i delegatem do Watykańskiej Komisji Covid-19. Zastąpi ona na tym stanowisku ks. Bruno Marie Duffé i ks. Augusto Zampiniego, odpowiednio sekretarza i zastępcę sekretarza tejże Dykasterii, którzy powrócili do swoich diecezji – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.
Ojciec Święty postanowił ponadto, że kierownictwo watykańskiej Komisji Covid-19 będzie składało się z Jego Eminencji, kardynała Petera Kodwo Appiah Turksona, prefekta Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, siostry Alessandry Smerilli, FMA, p.o. sekretarza i ks. Fabio Baggio, CS, podsekretarz Sekcji Migrantów i Uchodźców- czytamy w watykańskim komunikacie.
Siostra Alessandra Smerilli, salezjanka, urodziła się 14 listopada 1974 r. w Vasto, w regionie Abruzja, w prowincji Chieti, we Włoszech. W 1997 roku wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki (salezjanki). Uzyskała doktorat z ekonomii politycznej na Wydziale Ekonomii Uniwersytetu La Sapienza w Rzymie oraz doktorat z ekonomii w Szkole Ekonomii Uniwersytetu Wschodniej Anglii w Norwich (Wielka Brytania). Obecnie jest Radcą Państwa Watykańskiego i konsultorem Synodu Biskupów. 24 marca papież Franciszek mianował ją podsekretarzem Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.
W przeddzień uroczystości młodzi poprowadzą czuwanie, a tuż przed beatyfikacją wybrzmią utwory z projektu “Czas to miłość”, zrealizowanego przez Stację7. Wierni zgromadzeni 12 września na Jasnej Górze połączą się również za pomocą specjalnego telemostu ze Świątynią Opatrzności Bożej, gdzie odbędą się uroczystości beatyfikacyjne kard. Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Czackiej.
Nie wszyscy będą mogli uczestniczyć w tej uroczystości w Warszawie, zapraszamy do wspólnotowego przeżywania tego czasu na Jasnej Górze – zachęcał przeor klasztoru, o. Samuel Pacholski. Udział w wydarzeniu ułatwi specjalny telemost. Wszystkich, którzy nie mogą się udać do Warszawy, a chcą, nie przed telewizorem, ale w sposób wspólnotowy i radosny przeżyć tę uroczystość, zapraszamy tutaj na Jasną Górę, gdzie ksiądz prymas spędził podczas swojej biskupiej posługi ponad 600 dni. Zachęcamy do wspólnej modlitwy, dziękczynienia i radowania się z tego wydarzenia właśnie tutaj – mówił jasnogórski przeor.
Jakie wydarzenia zaplanowano na Jasnej Górze?
W przededniu beatyfikacji, 11 września, młodzież ze szkół katolickich archidiecezji częstochowskiej poprowadzi nocne czuwanie, poprzedzone Apelem Jasnogórskim. 12 września, w dniu beatyfikacji o godz. 9:00 zostanie zainaugurowane wspólne oczekiwanie, podczas którego zabrzmią utwory z projektu muzycznego
„Czas to miłość – polscy artyści dla Prymasa Wyszyńskiego” zrealizowanego przez portal Stacja7 wspólnie z muzykiem Dariuszem Malejonkiem, przy wsparciu Narodowego Centrum Kultury. To hołd złożony przez polskich artystów Prymasowi Tysiąclecia. Utwory, które opowiadają o życiu i nauce kardynała, mogą pomóc w pokonywaniu przeciwności, ale są też lekcją przebaczania, miłości i wytrwałości.
Tego dnia nie zabraknie również świadectw o kard. Wyszyńskim, modlitwy różańcowej a nawet słów samego prymasa odtworzonych z archiwalnych zapisów dźwiękowych z Jasnej Góry.
O godz. 11:00 na Szczycie zostanie odprawiona niedzielna msza św., po której za pomocą specjalnego telemostu zgromadzeni połączą się ze Świątynią Opatrzności Bożej w Warszawie, gdzie zaplanowano główne uroczystości beatyfikacyjne.
Po zakończeniu uroczystości, w kaplicy Matki Bożej, gdzie Prymas Wyszyński często się modlił, sprawował prymicje, zostanie odprawiona jedna z pierwszych mszy dziękczynnych za nowego błogosławionego.
Wystawa eksponatów związanych z nowym błogosławionym
Przygotowaniem do beatyfikacji Prymas Jasnogórskiego, jak sam nazwał siebie kard. Wyszyński, jest w tym roku szczególnie uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, 26 sierpnia i poprzedzająca ją nowenna.
25 sierpnia o godz. 11.30 zostanie otwarta nowa wystawa „Nie byłoby papieża – Polaka, gdyby nie było Twojej wiary… Prymas Tysiąclecia, Błogosławiony Kardynał Stefan Wyszyński”. Na ekspozycji znajdą się niezwykłe eksponaty: sukienka milenijna, zwana też „sukienką Tysiąclecia”, zdobiąca Cudowny Obraz Matki Bożej, świadek wydarzeń z 1966 r. To paulini zainicjowali wykonanie nowej sukni na 1000-lecie Chrztu Polski, ale projektowi patronował kard. Wyszyński, który poświęcił ją przy udziale abp. Karola Wojtyły 3 maja 1966 roku.
Na wystawie zobaczymy także ornaty Prymasa Tysiąclecia, piuskę kardynalską, kapelusz kardynalski, pocztówki, obrazki ręcznie wypisane przez przyszłego błogosławionego i wiele innych zwykłych przedmiotów związanych z „człowiekiem niezwykłej miary”.
Oratorium „Soli Deo Per Mariam”
Także 25 sierpnia na Jasnej Górze wieczornym Apelem o 21.00 na błoniach rozpocznie się koncert plenerowy – oratorium o Stefanie kardynale Wyszyńskim „Soli Deo Per Mariam” w wykonaniu Filharmonii Śląskiej w Katowicach, chóru i orkiestry, solistów i kompozytorów. Wstęp wolny.
Wiemy, że Jasna Góra bardzo mocno była wpisana w życie i posługę Prymasa Wyszyńskiego. A skoro Jasna Góra to i paulini. Zresztą sam Stefan Wyszyński chciał zostać białym mnichem. Jego drogi potoczyły się inaczej, ale pośrednio został paulinem, bo został włączony do Konfraterni Zakonu czyli do grona przyjaciół, opiekunów, dobrodziejów – zauważył podczas konferencji prasowej generał zakonu o. Arnold Chrapkowski.
Przypomniał również wielką modlitwę, która miała miejsce na Jasnej Górze podczas uwięzienia kard. Wyszyńskiego. Tutaj na Jasnej Górze nie tylko oficjalnie w Kaplicy Matki Bożej, ale także w naszej kaplicy wewnętrznej, czyli zakonnym chórze, trwała modlitwa za księdza prymasa, w bardzo trudnym dla wszystkich czasie. To był wyraz naszej duchowej z nim łączności – podkreśli.
Serdecznie zapraszam Lekarzy, Pielęgniarki i Położne, Farmaceutów na Spotkanie Integracyjne Katolickich Środowisk Medycznych. Szczególnie zapraszam Kapłanów – formatorów Służby Zdrowia i Chorych
Prezes KSLP
dr n. med. Elżbieta Kortyczko
Termin: 3-5 września 2021 roku
Miejsce: 34-500 Zakopane,
Al. Przewodników Tatrzańskich 2
Dom Rekolekcyjny Konferencji Episkopatu Polski „Księżówka”
PROGRAM
Piątek 3 września 2021r.
14.00 Obiad. Przywitanie Gości.
15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia, zawierzenie Miłosierdziu Bożemu Chorych Kapelanów i Służby Zdrowia (kaplica „Księżówki”)
15.40 – 17.00 Zakwaterowanie w pokojach
Spacer w okolicy
17.00 Msza Święta z konferencją w kaplicy „Księżówki”
18.15 kolacja
19.00 Zebranie ZG KSLP, spotkanie środowisk medycznych w grupach.
20.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu.
21.00 Apel Jasnogórski w kaplicy.
Sobota 4 września 2021r.
7.00 Msza Św. w kaplicy „Księżówki”
8.00 śniadanie
Propozycje spacerów w grupach:
Na Kasprowy Wierch lub do schroniska Murowaniec
Spacer Drogą nad Reglami do Doliny Białego
Spacer Drogą pod Reglami do Domu Sióstr od Aniołów
14.00 obiad
15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia
15.30 Spotkanie Rady Katolickich Środowisk Medycznych
Panel dyskusyjny w temacie ważności antropologii chrześcijańskiej w realizacji powołania farmaceuty, pielęgniarki, położnej, lekarza, księdza.
18.00 Kolacja
19.00 Spotkanie Integracyjne
20.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu
21.00 Apel Jasnogórski
Niedziela 5 września 2021
7.15 śniadanie
8.00 przejście lub przejazd do Sanktuarium MB Fatimskiej na Krzeptówkach
Msza Święta
Ok. 13.30 Obiad w „Księżówce”
14.30 Rozesłanie i błogosławieństwo na zakończenie spotkania w kaplicy „Księżówki”
W wieku 73 lat zmarł Gino Strada. W roku 1994 powołał do życia międzynarodowe stowarzyszenie humanitarne Emergency, które leczy 11 mln osób w najbiedniejszych i ogarniętych wojną rejonach świata. Pomagał ofiarom konfliktów i otwierał szpitale, w miejscach, gdzie nikt inny nie miał odwagi pójść.
Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan
Swój pierwszy projekt Strada realizował w Rwandzie, podczas ludobójstwa, następny w Kambodży, gdzie przebywał kilka kolejnych lat. W roku 1998 wyjechał do Afganistanu, podejmując organizację pierwszego centrum chirurgicznego dla ofiar wojny. W 2005 roku rozpoczął pracę nad otwarciem pierwszego całkowicie bezpłatnego szpitala kardiochirurgicznego w Sudanie. W 2014 roku wyjechał do Sierra Leone w związku z epidemią eboli.
Jako lekarz lubił powtarzać zdanie: „Pacjenci są zawsze na pierwszym miejscu”. Uważał, że praca chirurga wojennego jest bardzo męcząca, ale jest również wielkim zaszczytem. Dotykał z bliska ran cierpiących narodów, wierzył w pokój, ponieważ widział, że wojna jest matką wszelkiego ubóstwa”. Gino Stradę wspomina ks. Renato Sacco, włoski koordynator organizacji Pax Christi.
„Był człowiekiem ogarniętym pasją. Pomagał nam patrzeć na świat oczami ofiar. Prawdziwy rzemieślnik pokoju, ale również architekt pokoju. Pewnego razu uderzył mnie widok szpitala w Kabulu. Był to naprawdę piękny szpital. Widziałem nad wejściem do niego napis: «zakaz posiadania broni». Wewnątrz panowała naprawdę serdeczna atmosfera, nawet biorąc pod uwagę fakt, że Kabul był miastem, które było najbardziej przerażające, z tych, które widziałem na świecie – zauważył ks. Sacco. – Powinniśmy na nowo odkryć znaczenie troski, rozumianej jako otaczanie opieką. Chodzi o robienie miejsca dla innych i o uzdrawianie relacji.“
W piątek, 13 sierpnia 2021 roku, w godzinach popołudniowych, w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie (ul. Wołoska), w wieku 78 lat, w 48. roku kapłaństwa i 17. roku posługi biskupiej
zmarł po długiej i ciężkiej chorobie
ś. † p. Ksiądz Arcybiskup Henryk Franciszek Hoser SAC
Arcybiskup Senior Diecezji Warszawsko-Praskiej (2017-2021), Wizytator Apostolski o charakterze specjalnym dla parafii w Mediugorje (2018-2021), Biskup Diecezjalny Warszawsko-Praski (2008-2017).
O szczegółach uroczystości pogrzebowych poinformujemy w terminie późniejszym.
Polecamy Księdza Arcybiskupa modlitwie wiernych. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie a światłość wiekuista niechaj mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju.
Ksiądz arcybiskup Henryk Franciszek Hoser SAC urodził się 27 listopada 1942 roku w Warszawie, w rodzinie Janusza i Haliny z Zabłońskich. Ojciec i dziadek zginęli w Powstaniu Warszawskim i w 1944 roku rodzina tymczasowo przeniosła się do Pruszkowa. Tam Henryk ukończył szkołę podstawową a następnie Liceum im. Tomasza Zana.
W roku 1960 podjął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej, gdzie w 1966 roku uzyskał dyplom z medycyny. Po ukończeniu studiów otrzymał stanowisko asystenta na Akademii Medycznej – do roku 1968 pracował w Zakładzie Anatomii Prawidłowej, a przez kolejny rok w szpitalu rejonowym w Ziębicach.
W roku 1969 wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni), gdzie 8 września 1970 roku złożył pierwszą profesję zakonną. W Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, jako alumn, był współtwórcą Grupy Misyjnej, istniejącej nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. W latach 1969-1974 odbył studia z filozofii i teologii i po ich ukończeniu, 16 czerwca 1974 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Władysława Miziołka.
Pragnąc wyjechać na misje do Rwandy udał się do Paryża, gdzie przez rok uczęszczał na kurs języka rwandyjskiego oraz poznawał medycynę tropikalną.
W latach 1975-1996 pracował jako misjonarz w Rwandzie, pełniąc najprzeróżniejsze funkcje i stanowiska: duszpasterz, proboszcz, animator duszpasterstwa rodzinnego, organizator wielu sesji formacji apostolstwa świeckich, promotor apostolstwa słowa drukowanego. W 1978 roku założył w Kigali (Rwanda) Ośrodek Medyczno-Socjalny, którym kierował przez 17 lat oraz Centrum Formacji Rodzinnej (Action Familiale). Przez kilka lat pełnił również funkcje Sekretarza Komisji Episkopatu ds. Służby Zdrowia, a następnie Komisji Episkopatu ds. Rodziny. Na kilka lat został też wybrany Przewodniczącym Związku Stowarzyszonych Ośrodków Medycznych w Kigali (BUFMAR), Kierownikiem Centrum Monitoringu Epidemii AIDS i programu opieki psycho-medycznej i socjalnej chorych na AIDS.
We wrześniu 1993 roku wyjechał z Rwandy w celu odbycia roku formacyjnego. Przebywał w Jerozolimie a następnie na stażu z zakresu ultrasonografii w Warszawie; intensywnie uczył się także w Rzymie języka włoskiego.
W 1994 roku został powołany jako ekspert w zakresie rodziny i rozwoju na Synod Specjalny Biskupów dla Afryki. W tym samym roku, po wojnie domowej w Rwandzie, na czas nieobecności Nuncjusza Apostolskiego, Stolica Apostolska mianowała go Wizytatorem Apostolskim na Rwandę. Posiadając prawa przysługujące Nuncjuszowi, Ks. Henryk Hoser wizytował diecezje, mianował administratorów apostolskich na diecezje wakujące, pomagał biskupom i kapłanom organizować na nowo pracę duszpasterską.
Ks. Hoser piastował to stanowisko 2 lata (do 1996), do czasu mianowania nowego Nuncjusza Apostolskiego w Rwandzie, który przejął wszystkie zadania przedstawiciela Stolicy Apostolskiej. Ks. Hoser pozostał jeszcze przez kilka miesięcy w Nuncjaturze, jako doradca i współpracownik Nuncjusza. Po zakończeniu misji Wizytatora wyjechał z Rwandy.
W latach 1996-2003 pełnił funkcję Przełożonego Regii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego we Francji. Został też wybrany członkiem Rady Misyjnej Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych we Francji. W tym też czasie z ramienia Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów odbył kilka wizyt apostolskich w Wyższych Seminariach Duchownych na terenach misyjnych.
Był współzałożycielem i sekretarzem powstałej w 2001 roku Federacji Afrykańskiej Akcji Rodzinnej (Action Familiale).
W 2004 roku został mianowany Rektorem Pallotyńskiej Prokury Misyjnej w Brukseli, w Belgii, podejmując też pracę duszpasterską przy Wspólnocie Europejskiej.
22 stycznia 2005 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go arcybiskupem i Sekretarzem Pomocniczym Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i Przewodniczącym Papieskich Dzieł Misyjnych. Jego diecezją tytularną była Tepelta.
Sakrę biskupią przyjął 19 marca 2005 roku z rąk kard. Crescenzio Sepe (współkonsekrujący: Abp Stanisław Dziwisz i Abp Thaddée Ntihinyurwa). Jako dewizę biskupią przyjął zawołanie: Maior est Deus (Bóg jest większy).
Ks. arcybiskup Henryk Hoser był pierwszym polskim pallotynem, który został podniesiony do godności arcybiskupa.
24 maja 2008 roku papież Benedykt XVI mianował ks. abp. Hosera SAC Biskupem Warszawsko-Praskim. Diecezję objął 28 czerwca 2008 roku. Funkcję tę pełnił do 8 grudnia 2017 roku – wówczas papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu.
W Episkopacie pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych, był też członkiem Komisji Duszpasterstwa i Rady ds. Rodziny, w 2014 roku został wybrany do Rady stałej KEP; był także członkiem Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
Od 4 lipca 2009 roku był konsultorem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. W tym samym roku Benedykt XVI mianował Księdza Arcybiskupa uczestnikiem zgromadzenia specjalnego II Synodu dla Afryki. W 2015 roku uczestniczył w pracach synodu biskupów poświęconego rodzinie.
W 2017 roku papież Franciszek skierował go do Mediugorje jako specjalnego wysłannika Stolicy Apostolskiej i powierzył rozeznanie na miejscu sytuacji duszpasterskiej, organizacji warunków dla przybywających pielgrzymów oraz adresowanych do nich inicjatyw duszpasterskich; w następnym, 2018 roku (31 maja) został przez Ojca Świętego mianowany Wizytatorem Apostolskim o charakterze specjalnym dla parafii w Mediugorju (posługę zainaugurował 22 lipca).
Prezydent RP Andrzeju Duda odznaczył Księdza Arcybiskupa Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (6 listopada 2015); wcześniej (22 maja 2002) prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Orderem Zasługi II klasy odznaczył go (1 września 2008) prezydent Portugalii. Arcybiskup Henryk Hoser otrzymał tytuł honorowego obywatela Warszawy (2011) a także został laureatem nagrody im. bp. Romana Andrzejewskiego za rok 2019. Minister Zdrowia prof. Łukasz Szumowski przyznał mu odznaczenie: Zasłużony dla ochrony zdrowia (wręczone 24.05.2021).
Ksiądz arcybiskup Henryk Hoser SAC urodził się 27 listopada 1942 roku w Warszawie, w rodzinie Janusza i Haliny z Zabłońskich. Ojciec i dziadek zginęli w Powstaniu Warszawskim i w 1944 roku rodzina tymczasowo przeniosła się do Pruszkowa. Tam Henryk ukończył szkołę podstawową a następnie Liceum im. Tomasza Zana.
W roku 1960 podjął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej, gdzie w 1966 roku uzyskał dyplom z medycyny. Po ukończeniu studiów otrzymał stanowisko asystenta na Akademii Medycznej – do roku 1968 pracował w Zakładzie Anatomii Prawidłowej, a przez kolejny rok w szpitalu rejonowym w Ziębicach.
W roku 1969 wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni), gdzie 8 września 1970 roku złożył pierwszą profesję zakonną. W Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, jako alumn, był współtwórcą Grupy Misyjnej, istniejącej nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. W latach 1969-1974 odbył studia z filozofii i teologii i po ich ukończeniu, 16 czerwca 1974 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Władysława Miziołka.
Pragnąc wyjechać na misje do Rwandy udał się do Paryża, gdzie przez rok uczęszczał na kurs języka rwandyjskiego oraz poznawał medycynę tropikalną.
W latach 1975-1996 pracował jako misjonarz w Rwandzie, pełniąc najprzeróżniejsze funkcje i stanowiska: duszpasterz, proboszcz, animator duszpasterstwa rodzinnego, organizator wielu sesji formacji apostolstwa świeckich, promotor apostolstwa słowa drukowanego. W 1978 roku założył w Kigali (Rwanda) Ośrodek Medyczno-Socjalny, którym kierował przez 17 lat oraz Centrum Formacji Rodzinnej (Action Familiale). Przez kilka lat pełnił również funkcje Sekretarza Komisji Episkopatu ds. Służby Zdrowia, a następnie Komisji Episkopatu ds. Rodziny. Na kilka lat został też wybrany Przewodniczącym Związku Stowarzyszonych Ośrodków Medycznych w Kigali (BUFMAR), Kierownikiem Centrum Monitoringu Epidemii AIDS i programu opieki psycho-medycznej i socjalnej chorych na AIDS.
We wrześniu 1993 roku wyjechał z Rwandy w celu odbycia roku formacyjnego. Przebywał w Jerozolimie a następnie na stażu z zakresu ultrasonografii w Warszawie; intensywnie uczył się także w Rzymie języka włoskiego.
W 1994 r., został powołany jako ekspert w zakresie rodziny i rozwoju na Synod Specjalny Biskupów dla Afryki. W tym samym roku, po wojnie domowej w Rwandzie, na czas nieobecności Nuncjusza Apostolskiego, Stolica Apostolska mianowała go Wizytatorem Apostolskim na Rwandę. Posiadając prawa przysługujące Nuncjuszowi, Ks. Henryk Hoser wizytował diecezje, mianował administratorów apostolskich na diecezje wakujące, pomagał biskupom i kapłanom organizować na nowo pracę duszpasterską.
Ks. Hoser piastował to stanowisko 2 lata (do 1996), do czasu mianowania nowego Nuncjusza Apostolskiego w Rwandzie, który przejął wszystkie zadania przedstawiciela Stolicy Apostolskiej. Ks. Hoser pozostał jeszcze przez kilka miesięcy w Nuncjaturze, jako doradca i współpracownik Nuncjusza. Po zakończeniu misji Wizytatora, wyjechał z Rwandy.
W latach 1996-2003 pełnił funkcję Przełożonego Regii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego we Francji. Został też wybrany członkiem Rady Misyjnej Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych we Francji. W tym też czasie z ramienia Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów odbył kilka wizyt apostolskich w Wyższych Seminariach Duchownych na terenach misyjnych.
Był współzałożycielem i sekretarzem powstałej w 2001 r. Federacji Afrykańskiej Akcji Rodzinnej (Action Familiale).
W 2004 r., został mianowany Rektorem Pallotyńskiej Prokury Misyjnej w Brukseli, w Belgii, podejmując też pracę duszpasterską przy Wspólnocie Europejskiej.
22 stycznia 2005 r., Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go arcybiskupem i Sekretarzem Pomocniczym Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i Przewodniczącym Papieskich Dzieł Misyjnych. Jego diecezją tytularną była Tepelta.
Sakrę biskupią przyjął 19 marca 2005 roku z rąk kard. Crescenzio Sepe (współkonsekrujący: Abp Stanisław Dziwisz i Abp Thaddée Ntihinyurwa). Jako dewizę biskupią przyjął zawołanie: Maior est Deus (Bóg jest większy).
Ks. arcybiskup Henryk Hoser był pierwszym polskim pallotynem, który został podniesiony do godności arcybiskupa.
24 maja 2008 papież Benedykt XVI mianował ks. abp. Hosera Biskupem Warszawsko-Praskim. Diecezję objął 28 czerwca 2008 roku. Funkcję tę pełnił do 8 grudnia 2017 roku – wówczas papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu.
W Episkopacie pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych, był też członkiem Komisji Duszpasterstwa i Rady ds. Rodziny, w 2014 roku został wybrany do Rady stałej KEP; był także członkiem Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
Od 4 lipca 2009 roku był konsultorem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. W tym samym roku Benedykt XVI mianował Księdza Arcybiskupa uczestnikiem zgromadzenia specjalnego II Synodu dla Afryki. W 2015 roku uczestniczył w pracach synodu biskupów poświęconego rodzinie.
W 2017 roku papież Franciszek skierował go do Mediugorje jako specjalnego wysłannika Stolicy Apostolskiej i powierzył rozeznanie na miejscu sytuacji duszpasterskiej, organizacji warunków dla przybywających pielgrzymów oraz adresowanych do nich inicjatyw duszpasterskich; w następnym, 2018 roku (31 maja) został przez Ojca Świętego mianowany Wizytatorem Apostolskim o charakterze specjalnym dla parafii w Mediugorju (posługę zainaugurował 22 lipca).
Prezydent RP Andrzeju Duda odznaczył Księdza Arcybiskupa Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (6 listopada 2015); wcześniej (22 maja 2002) prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Orderem Zasługi II klasy odznaczył go (1 września 2008) prezydent Portugalii. Arcybiskup Henryk Hoser otrzymał tytuł honorowego obywatela Warszawy (2011) a także został laureatem nagrody im. Bp. Romana Andrzejewskiego za rok 2019. Minister Zdrowia prof. Łukasz Szumowski przyznał mu odznaczenie: Zasłużony dla ochrony zdrowia (wręczone 24.05.2021)
Zwracamy się z apelem, aby nie organizować spontanicznych grup parafialnych, które bez uzgodnienia z organizatorami zamierzałyby uczestniczyć w beatyfikacji. Pragnących uczestniczyć w beatyfikacji upraszamy o duchową łączność i wspólną modlitwę, poprzez media transmitujące uroczystość – czytamy w Komunikacie Komitetu Organizacyjnego ds. beatyfikacji.
Jednocześnie Komitet prosi osoby pragnące uczestniczyć w beatyfikacji „o duchową łączność i wspólną modlitwę, poprzez media transmitujące uroczystość”. Transmisję przeprowadzi Telewizja Publiczna. Będzie ona dostępna również na innych kanałach telewizyjnych, kanałach radiowych i w internecie. Ponadto będzie możliwość wspólnego uczestniczenia za pomocą telemostów w wybranych miejscach na terenie całego kraju.
BP KEP
Publikujemy pełny tekst Komunikatu:
Warszawa, 12 sierpnia 2021 r.
KOMUNIKAT Komitetu Organizacyjnego ds. beatyfikacji
Komitet Organizacyjny przypomina, że beatyfikacja Czcigodnych Sług Bożych: Stefana Kardynała Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej FSK odbędzie się w Warszawie, w Świątyni Opatrzności Bożej, w niedzielę, 12 września o godz. 12.00. Ze względu na trudne do przewidzenia scenariusze rozwoju pandemii COVID-19 i związane z nią obostrzenia sanitarne organizatorzy zdecydowali, że w uroczystościach będą mogły uczestniczyć wyłącznie osoby posiadające karty wstępu.
W związku z ograniczoną liczbą uczestników do udziału w uroczystości beatyfikacji zaproszone zostały wyłącznie delegacje poszczególnych diecezji oraz środowisk i instytucji związanych z kard. Wyszyńskim i Matką Czacką. Proces rejestracji uczestników został już zakończony. Dystrybucją kart wstępu dla osób indywidualnych zajęły się poszczególne diecezje.
Zwracamy się z apelem, aby nie organizować spontanicznych grup parafialnych, które bez uzgodnienia z organizatorami zamierzałyby uczestniczyć w beatyfikacji. Pragnących uczestniczyć w beatyfikacji upraszamy o duchową łączność i wspólną modlitwę, poprzez media transmitujące uroczystość. Transmisję przeprowadzi Telewizja Publiczna. Będzie ona dostępna również na innych kanałach telewizyjnych, kanałach radiowych i w internecie.
Ponadto będzie możliwość wspólnego uczestniczenia za pomocą telemostów w wybranych miejscach na terenie całego kraju.
W dniu beatyfikacji Świątynia dla uczestników będzie otwarta od godz. 9.00. Duchowe przygotowanie rozpocznie się o 10.30, zaś o godz. 12 00 Msza Święta pod przewodnictwem Kardynała Marcello Semeraro, Prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Legata Papieskiego, z udziałem Episkopatu Polski i kapłanów reprezentujących poszczególne diecezje.
Wszystkich uczestników uroczystości w Świątyni prosimy o poddanie się wszelkim rygorom sanitarnym i przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
Bliższe informacje dotyczące przygotowania i przebiegu uroczystości będą przekazywane sukcesywnie. Bieżące informacje znajdują się na stronie internetowej: beatyfikacja.info
Komitet Bioetyki, agenda rządu Hiszpanii, opublikował raport, z którego wynika, że prowadzone przez Kościół katolicki szpitale i ośrodki opiekuńcze mają prawo odmawiać przeprowadzania eutanazji. Została ona zalegalizowana w Hiszpanii w marcu 2021 roku.
Organ doradczy rządu wskazał, że dopuszczalne powinno być odmawianie eutanazji na podstawie „instytucjonalnego” sprzeciwu sumienia. Sprecyzował, że placówki kościelne nie powinny jednocześnie stracić rządowych dotacji, jakie przysługują im obecnie od państwa. Szef Komitetu Federico de Montalvo przestrzegł przed ewentualnym pozbawianiem środków placówek służby zdrowia prowadzonych przez instytucje katolickie, zaznaczając, że ich miejsce mogą zająć instytucje zarządzane przez fundusze inwestycyjne, dla których najważniejszym celem funkcjonowania jest zysk.
Federico de Montalvo wskazał też, że zdecydowana większość instytucji służby zdrowia w Hiszpanii, w których umierają pacjenci, to instytucje prowadzone przez Kościół katolicki. Odnotował, że pomimo odmawiania wykonywania w nich eutanazji rząd powinien kontynuować dofinansowywanie ich „w związku z bardzo dobrze wykonywaną przez nie służbą”. Szef Komitetu Bioetyki sprecyzował, że wraz z wdrażaniem nowych przepisów o eutanazji istnieje ryzyko „zdemontowania tego systemu pod pozorem twierdzenia, że w placówkach tych nie przeprowadza się eutanazji”.
Rząd Hiszpanii szacuje, że w całym kraju prywatna służba zdrowia oraz Kościół prowadzą ponad 55 proc. wszystkich placówek medyczno-opiekuńczych. Z kolei jak wynika z danych Hiszpańskiej Konferencji Biskupiej (CEE) do instytucji kościelnych należy 878 domów spokojnej starości i innych placówek opiekuńczych, a także 69 szpitali.
W czerwcu br. władze CEE wezwały rząd Hiszpanii do uznania placówek opiekuńczo-medycznych prowadzonych przez Kościół za instytucje „wolne od wykonywania eutanazji”.
Jutro w całym Kościele po raz pierwszy będziemy obchodzić ustanowiony przez Papieża Franciszka Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. Motywując swą decyzję Ojciec Święty podkreślił, że zbyt często zapomina się o tych osobach, które strzegą naszych korzeni, są ogniwem łączącym różne pokolenia i przekazują młodym doświadczenia życia i wiary.
Papież zachęcił też, by nie tylko w tym dniu, dziadkowie spotykali się z wnukami. „Dziadkowie, stając przed wnukami, będą marzyli, a młodzi, czerpiąc siłę od nich, będą szli naprzód” – podkreślił Franciszek. Na znaczenie tych spotkań wskazują Dario i Laura Granata. Są małżeństwem od 53 lat, mają trzy córki i sześcioro wnuków w wieku od dwóch do dwudziestu lat. Mówi Laura Granata:
„Jesteśmy przekonani, że możemy przekazać naszym wnukom Ewangelię jeśli razem z nimi będziemy nią żyć na co dzień, a nie tylko przy okazji sporadycznych spotkań. To przynosi owoce. Najstarszy z wnuków lubi dzielić się z nami książkami, które czyta. Gdy rozmawialiśmy z nim o Pascalu, mogliśmy przy okazji podzielić się również osobistym doświadczeniem wiary. To są piękne i budujące chwile – mówi Radiu Watykańskiemu Laura Granata. – Trudnym czasem była pandemia, gdy nie mogliśmy się spotykać, pozostawały tylko rozmowy telefoniczne. Papież ogłaszając ten dzień zaakcentował właśnie tę konieczność spotkań dziadków z wnukami. Naprawdę widzimy, że możemy dawać im nie tylko swą wiedzę i doświadczenie, ale dodawać sił w ich codziennych wyborach, nawet tych najmniejszych. Dzielimy się też naszą wiarą i naszym zaangażowaniem na rzecz pomocy rodzinom w Ziemi Świętej. To, co tam robimy zainteresowało nasze starsze wnuki, do tego stopnia, że wraz z nami zapragnęli tam pojechać. Było to wspaniałe rodzinne doświadczenie, które zrodziło się z naszych opowieści.“
Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, który będzie obchodzony w całym Kościele co roku w czwartą niedzielę lipca, blisko uroczystości świętego Joachima i Anny, dziadków Jezusa.
Papież Franciszek dochodzi do siebie po operacji w klinice Gemelli w Rzymie. We wtorkowe popołudnie Ojciec Święty czuł się na tyle dobrze, że odwiedził oddział onkologii dziecięcej, żeby spotkać się z pacjentami.
Franciszek pojawił się na oddziale we wtorkowe popołudnie tuż po koncercie, który specjalnie dla dzieci zagrali Ambrogio Sparagna i Włoska Orkiestra Popularna.
Franciszek gościł na oddziale onkologii dziecięcej na 10. piętrze budynku. Odwiedził szpitalne sale i przywitał się z małymi pacjentami. Zdjęcia z tej wizyty w mediach społecznościowych zamieścili watykańscy korespondenci.
Przy okazji Radio Watykańskie przypomniało, że kontakt z chorymi dziećmi jest ważny dla Franciszka. W czasie spotkania w kaplicy Świętej Marty w Watykanie w 2015 roku grupa najmłodszych pytała się Franciszka o to, dlaczego dzieci cierpią. To jest tajemnica bez odpowiedzi, ale zawsze można prosić niebo i modlić się. Nie bój się prosić, a nawet rzucać wyzwania Bogu i pytać: Dlaczego? Być może żadne wyjaśnienie nie nadejdzie, ale spojrzenie Ojca da ci siłę, by iść dalej – mówił wtedy papież do jednego z dzieci.
Po raz pierwszy w swym pontyfikacie Papież Franciszek odmówił Anioł Pański z Kliniki Gemelli, w której przebywa od tygodnia po operacji jelita grubego. Ojciec Święty podkreślił, że w tych dniach hospitalizacji docenił, jak ważna jest dobra służba zdrowia. Lekarzom i całemu personelowi szpitala podziękował za opiekę, a ludziom na całym świecie za bliskość i wsparcie modlitewne.
Beata Zajączkowska – Watykan
Papież przechodzi pooperacyjną rekonwalescencję w apartamencie na 10. piętrze kliniki, tym samym, w którym siedem razy przebywał św. Jan Paweł II. Do wiernych nie zwrócił się, jak Papież- Polak, z okna swego pokoju, tylko wyszedł na balkon. Towarzyszyła mu grupa chorych dzieci, hospitalizowanych w tym szpitalu.
„Cieszę się, że mogę kontynuować niedzielne spotkanie na Anioł Pański także stąd, z Kliniki Gemelli. Serdecznie dziękuję wszystkim: mocno odczułem waszą bliskość i wsparcie waszych modlitw. Dziękuję z całego serca! Dzisiejsza Ewangelia mówi, że uczniowie Jezusa, posłani przez Niego, «namaszczali olejem i uzdrawiali wielu chorych». Tym «olejem» jest z pewnością Sakrament Namaszczenia Chorych, który daje pokrzepienie ducha i ciała – mówił Franciszek. – Tym «olejem» jest także słuchanie, bliskość, troska, czułość tych, którzy opiekują się chorymi: to jak pieszczota, która sprawia, że czujesz się lepiej, łagodzi ból i podnosi. Wcześniej czy później wszyscy potrzebujemy tego «namaszczenia» i wszyscy możemy je dać komuś innemu, poprzez odwiedziny, telefon, wyciągnięcie ręki do tych, którzy potrzebują pomocy.“
Franciszek przypomniał, że z naszej troski o chorych będziemy rozliczani w dniu Sądu Ostatecznego. Podkreślił, że w tych dniach hospitalizacji doświadczył, jak ważna jest dobra służba zdrowia, dostępna dla wszystkich, tak jak to ma miejsce we Włoszech i w innych krajach.
„Opieka zdrowotna bezpłatna, która zapewnia dobre usługi dostępne dla wszystkich. Nie wolno nam stracić tego cennego dobra. Musimy je zachować! I w tym celu wszyscy musimy się zaangażować, ponieważ służy wszystkim i wymaga wkładu wszystkich – mówił Ojciec Święty. – Pragnę wyrazić moje uznanie i wsparcie lekarzom oraz wszystkim pracownikom służby zdrowia i personelowi szpitali. Módlmy się za wszystkich chorych, ze mną niektóre chore zaprzyjaźnione dzieci. Dlaczego dzieci cierpią to pytanie dotyka serca: towarzyszmy im modlitwą i módlmy się za wszystkich chorych, zwłaszcza tych w najcięższych stanach: niech nikt nie będzie pozostawiony samemu sobie, niech każdy otrzyma namaszczenie słuchania, bliskości, czułości i troski. Prośmy o to za wstawiennictwem Maryi, naszej Matki, Uzdrowienia Chorych.“
