Decyzja o szczepieniu jest kwestią wyboru danej osoby dokonanym przez nią w sumieniu – podkreśla Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski w Stanowisku na temat szczepionek.
Zespół Ekspertów przedstawia ocenę korzystania ze szczepionek przygotowanych na bazie płodowych linii komórkowych podkreślając, że nie wszystkie szczepionki były lub są produkowane z wykorzystaniem tej technologii.
Mając na uwadze moralnie istotny problem związku szczepionek z aborcją (tych, które z niej korzystają), dokument wskazuje na trzy stopnie odpowiedzialności: 1) ciężka odpowiedzialność moralna z tytułu aborcji przeprowadzonej „w sposób zamierzony jako cel lub środek”; 2) ciężka odpowiedzialność z tytułu wykorzystania „materiału biologicznego” pochodzącego z płodów abortowanych w produkcji omawianych szczepionek. W tym przypadku aborcja stanowi nieodłączne ogniwo w osiągnięciu tych szczepionek, a tym samym zawiera w sobie akceptację aborcji jako czynu potrzebnego i przynoszącego korzystny efekt; 3) warunkowa odpowiedzialność osób korzystających z tych szczepionek.
Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych zaznacza, że nie ponoszą winy osoby, które są przeciwne aborcji i przemysłowemu wykorzystaniu ludzkiego materiału biologicznego. Nie uczestniczą one w procesie produkcyjnym tych szczepionek, ale w trosce o swoje życie lub zdrowie mogą z nich korzystać. Osoby takie byłyby jednak winne moralnego poparcia dla tych szczepionek i technologii ich produkcji, jeżeli by je przyjmowały, mając do dyspozycji inne szczepionki wolne od powyższych zastrzeżeń.
W dalszej części dokument wskazuje, że „decyzja o szczepieniu jest kwestią wyboru danej osoby dokonanym przez nią w sumieniu”, gdyż to ostatecznie ona ponosi odpowiedzialność za swoje życie i zdrowie, a często również za zdrowie innych osób.
Dokument nie lekceważy różnych zagrożeń, które są cytowane w kompetentnych opiniach czy wskazywane przez samych producentów szczepionek. Celem uniknięcia tych zagrożeń lub ich istotnego złagodzenia, korzystanie ze szczepionek, jak i decyzja o ich przyjęciu, winny być konsultowane z kompetentnym lekarzem. Dotyczy to zwłaszcza osób obciążonych przez określone choroby.
Zapraszamy do wysłuchania kolejnej konferencji ks. prof. dr hab. Andrzeja Muszali. To kolejna trzecia już część rekolekcji z Ewangelistami. Tym razem chcemy je przeżyć ze św. Janem.
Ruszył ogólnopolski program „Bądź przy mnie – wsparcie społeczne i duchowe dla pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19”, realizowany przez Polskie Towarzystwo Opieki Duchowej w Medycynie (PTODM), we współpracy z Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Zespołem Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Polską Radą Ekumeniczną, pod patronatem honorowym Rzecznika Praw Pacjenta.
Celem programu jest obniżenie poziomu stresu i podniesienie jakości życia chorych leczonych w szpitalach poprzez zapewnienie im wsparcia społecznego i duchowego.
PTODM zaprasza wszystkich, których dotyczy poruszony problem, do wspólnych działań na rzecz dostępności opieki duchowej dla hospitalizowanych chorych na COVID‑19. Aby żaden chory nie był samotny w szpitalu, zwłaszcza w okresie zagrożenia życia, bezradności i umierania i aby nikt nie był pozbawiony opieki duchowej właśnie wtedy, gdy najbardziej jej potrzebuje.
Zapraszamy pracowników Służby Zdrowia do wysłuchania kolejnej konferencji adwentowej, prowadzonej przez ks. prof. dr hab. Andrzeja Muszalę, tym razem poświęconej św. Łukaszowi.
Pracowników Służby Zdrowia zapraszamy do przeżywania rekolekcji adwentowych prowadzonych przez ks. Prof. Andrzeja Muszalę. Dziś pierwsza konferencja, następne w kolejne soboty. Początek o godz. 15.00
Niedawno pożegnaliśmy zmarłego śp. Księdza Kanonika Józef Półchłopka. Warto przypomnieć kilka słów o nim i jego posłudze.
Ks. Józef pełniąc posługę Kapelana, wpierw przez 1 rok był kapelanem w Szpitalu Miejskim w Rzeszowie. Od 27.08.2006 r. był kapelanem Szpitala Powiatowego w Kolbuszowej. Tam przez 14 lat, do samego końca, służył chorym i cierpiącym, niosąc pociechę, nadzieję i posługujący sakramentalnie im i personelowi szpitalnemu, starając się także być dla nich wsparciem. Pomagał też wiernym Parafii kolbuszowskiej – posługując między innymi w konfesjonale. Chorym starał się towarzyszyć w najtrudniejszych momentach. Często ich bliscy wspominają, że to dzięki posłudze księdza kapelana Józefa „tato w ostatnich chwilach życia pojednał się z Bogiem, choć często w życiu było mu nie po drodze do Kościoła. Jednak dzięki rozmowie z księdzem kapelanem odchodził z tego świata w spokoju, pojednany z Bogiem i Kościołem…”.
Może dlatego tak bywało, bo rozumiał pacjentów i miał dla nich wiele empatii. Życie ks. Józefa bardzo go doświadczyło. Kiedy zdawał do seminarium, jego mama była w kolejnej ciąży. Niestety, podczas porodu zmarła ona i przychodzące na świat dziecko. Jego tata został z trójką młodszego rodzeństwa. W trakcie studiów seminaryjnych spłonął ich rodzinny dom. Rodzina jednak nie została z tym problemem sama, w budowie nowego domu pomagali jego koledzy, klerycy z przemyskiego seminarium. Po kilku latach pracy kapłańskiej ksiądz Józef uległ poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu. Miał połamany kręgosłup, poprzebijane wnętrzności. Wiele miesięcy spędził w szpitalu, a później na mozolnej rehabilitacji – można powiedzieć, „cudem” wyszedł z tej trudnej, zdrowotnej sytuacji.
Ks. Kapelan Józef bardzo często, a nawet można powiedzieć, że prawie zawsze, był obecny w Mrowli na spotkaniach z racji Uroczystości Św. Łukasza – Patrona Służby Zdrowia i zawsze był chętny do wspólnej modlitwy i pomocy. Gdy przybywał do Mrowli często też posługiwał w konfesjonale (co było zauważane i doceniane). Koncelebrował, przewodniczył modlitwie różańcowej, a nawet występował w roli „fotografa”, dokumentując uroczystości formacyjne środowiska medycznego, przeżywane w Mrowli jako jedynej parafii w naszej diecezji rzeszowskiej pod wezwaniem św. Łukasza.
Jako Kapelan – mimo trudnej epidemicznie sytuacji, odważnie posługiwał w kolbuszowskich placówkach medycznych, w których mu to umożliwiono. Niestety ks. Józef zachorował na COVID-19, zakażony w trakcie pełnienia posługi duszpasterskiej. Dwa tygodnie przed śmiercią trafił do szpitala zakaźnego w Łańcucie i tam zmarł. Odszedł w 40. roku swojego kapłaństwa.
Prawie do końca był w kontakcie telefonicznym, albo SMS-owym z Kapłanami z Parafii w Kolbuszowej. Kiedy wiadomo było, że konieczny jest dla niego respirator – Ksiądz Józef, resztkami sił napisał SMS-a, którego w trackie uroczystości pogrzebowych odczytał ksiądz proboszcz, a były to tylko dwa wymowne słowa: “Dziękuję Wam”.
Jego pogrzeb odbył się we wtorek, 17 listopada w Kolbuszowej, w Parafii pw. św. Brata Alberta, i na cmentarzu przy tej parafii został także pochowany. Na zakończenie uroczystej Mszy pogrzebowej, której przewodniczył J.E. Biskup Rzeszowski Jan Wątroba, nie zabrakło wielu osobistych wspomnień kapłanów i świeckich, którzy go znali. Wszyscy podkreślali, że zapamiętali księdza Józefa jako dobrego człowieka, kapłana, uśmiechniętego, pełnego humoru i życzliwości ludzkiej.
Rzeszów, 2020.11.18
SŁOWA WDZIĘCZNOŚCI ZŁOŻONE NA RĘCE RODZINY
ZA POSŁUGĘ Ś.P. KSIĘDZA KAPELANA JÓZEFA PÓŁCHŁOPKA
Ekscelencjo…
Czcigodni…
… Księże Proboszczu, Kapłani…
…. Rodzino zmarłego ś.p. Księdza Kapelana Józefa Półchłopka…
Czcigodny Księże Józefie!
Kila lat temu w wywiadzie dla „Tygodnika Niedziela” w rozmowie z dziennikarzem powiedziałeś:
„Ludzie wierzący potrzebują ratunku przede wszystkim w chwilach decydujących o ich losie, wieczności. Są przekonani, że rozmowa z kapelanem czy też skorzystanie z sakramentów świętych, da im wielką pomoc duchową. Sam tego doświadczyłem będąc w szpitalu w Krośnie w 1999 r. (…) Cierpienie, którego doświadczyłem, pomaga mi zrozumieć innych ludzi cierpiących …”.
Wiem…, że nie były to tylko „gładkie” słowa wypowiedziane na rzecz zgrabnego wywiadu…, ale rzeczywistość, którą jako zatroskany, Kapłan – Kapelan tych kolbuszowskich placówek medycznych – żyłeś.
Pamiętam ostatnią naszą rozmowę, w czasie której jasno i stanowczo wyraziłeś swoje zatroskanie o ludzi chorych, cierpiących, a zarazem zasmucenie, bo tak wielu chorych, często konających, w tym czasie epidemii, czasie trudnym dla wszystkich, zostało – nie wiadomo dlaczego i w imię czego – pozbawionych prawa do nadziei, którą zawsze dawała im wiara i posługa sakramentalna …
W imieniu Duszpasterstwa Służby Zdrowia Diecezji Rzeszowskiej pragnę podziękować za umiejętne łączenie i wypełnianie swych obowiązków z ludzką wrażliwością na potrzeby człowieka cierpiącego, jak i za przejaw wielkiej życzliwości wobec środowiska medycznego…. Co się między innymi wyrażało w Twojej – Księże Józefie, otwartości na pomoc w gromadzeniu Pracowników Służby Zdrowia każdego roku, w październiku, w Mrowli, u stóp Chrystusa Miłosiernego, Matki Bożej Dobrej Drogi i Świętego Łukasza – Patrona Służby Zdrowia.
Niech zatem św. Łukasz, bł. Hanna Chrzanowska, św. Jan Paweł II, bł. Ks. Jerzy Popiełuszko, św. Brat Albert – patron tej Parafii i cała rzesza Świętych i Błogosławionych wprowadzą Cię do Domu Ojca, naszego Boga.
Z uszanowaniem i pamięcią w modlitwie
Ks. Jacek Kaszycki Kapelan Szpitala Diecezjalny Duszpasterz Służby Zdrowia
W sobotę 28 listopada br. zapraszamy do wspólnej modlitwy w intencji zmarłych pracowników służby zdrowia. Msza w kaplicy cudownego obrazu o godz. 13.30
Przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia biskup Romuald Kamiński zaprasza do wspólnej modlitwy w intencji chorych, pracowników placówek leczniczych i ich bliskich. W trudnym czasie pandemii i wzrostu zachorowań na COVID-19 wysiłkom personelu medycznego i walce pacjentów z chorobą towarzyszy terapia duchowa.
– Zapraszam na Msze Święte, które będą transmitowane od 2 grudnia w każdą środę przez najbliższe tygodnie o godzinie 20. Już teraz proszę, abyście przesyłali na podany adres swoje intencje, którymi chcecie się podzielić – zachęca biskup Romuald Kamiński.
W każdą środę o godzinie 20, przez dziewięć tygodni, za pośrednictwem kanału YouTube SalveNET będziemy łączyć się duchowo na Eucharystii.
Intencje można przesyłać na adres mailowy intencje@salvenet.pl lub na profilu facebookowym @DiecezjaWarszawskoPraska. Będzie to możliwe także na czacie na kanale YouTube podczas transmisji Mszy Świętej.
– Krajowe Duszpasterstwo Służby Zdrowia w tej trudnej sytuacji epidemii pragnie duchowo towarzyszyć zarówno personelowi medycznemu, który w swojej codziennej służbie pomaga chorym, ale także pragnie wesprzeć wszystkich chorych. Nie tylko tych, którzy są w szpitalach, ale również tych, którzy są w domach, są osamotnieni, potrzebują takiego lekarstwa, jakim jest modlitwa, pamięć o nich – podkreśla krajowy duszpasterz służby zdrowia ksiądz Arkadiusz Zawistowski.
Msze Święte w intencji chorych i ich bliskich oraz za pracowników służby zdrowia będą odbywać się w formie nowenny.
– Przez dziewięć tygodni będziemy modlić się na nowennie. To wyjątkowa forma modlitwy. Święty Hieronim mówił, że liczba dziewięć to symbol cierpienia, smutku. Po tych dziewięciu dniach, w tym dziesiątym, ma nastąpić radość. Mocno ufamy, że tak będzie i w tych naszych sprawach, które będziemy zanosili, a będziemy czynili to za pośrednictwem Matki Bożej Nieustającej Pomocy – wyjaśnia ksiądz dr Maciej Radzikowski.
Pierwsza Msza Święta pod przewodnictwem biskupa Romualda Kamińskiego w ramach nowenny w intencji chorych, pracowników Służby Zdrowia i ich bliskich będzie sprawowana w kościele pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ulicy Nobla na Saskiej Kępie w środę 2 grudnia o godzinie 20. Wspólna modlitwa będzie odbywała się przez dziewięć tygodni w każdą środę w różnych miejscach, chcemy dotrzeć też do kaplic szpitalnych. Zapraszamy do przesyłania swoich intencji i udziału w nowennie za pośrednictwem transmisji internetowej. Dajmy wyraz naszej solidarności i duchowego wsparcia wszystkim, którzy tego potrzebują!
